ZAPROSZENIE

Collegium Witelona Uczelnia Państwowa w Legnicy i Fundacja Humanitas es Scientia we Wrocławiu zapraszają na 17. konferencję naukową z cyklu „Kultura uzdrowiskowa w Europie” zatytułowaną Kształtowanie się modelu leczenia i rehabilitacji uzdrowiskowej w kurortach o sprecyzowanym profilu leczniczym – geneza, etapy procesu specjalizacji uzdrowisk i ich stan współczesny.

Konferencja odbędzie się w dniach 29–30 września 2025 r. w Hotelu Concordia w Zachełmiu. Opłata wpisowa przeznaczona na dofinansowanie kosztów druku i serwis kawowy wynosi 550 zł. Referenci zakwalifikowani do programu konferencji wpłacają ją na konto Fundacji Humanitas et Scientia do 10 września 2025 r.

Fundacja Humanitas et Scientia,

ul. Witosa 16, 51-507 Wrocław,

nr konta: 78 1020 5226 0000 6202 0019 4225

Tytuł wpłaty: imię i nazwisko, Zachełmie, wrzesień 2025

Pozostałe koszty związane z udziałem w konferencji (dojazd, noclegi, wyżywienie) referenci ponoszą sami. Rezerwacji noclegów prosimy dokonywać samodzielnie na adres mailowy Hotelu Concordia w Zachełmiu: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Celem konferencji jest przygotowanie i publikacja monografii na temat uwarunkowań medycznych i społecznych procesu profesjonalizacji lecznictwa i rehabilitacji uzdrowiskowej, przedstawienie i analiza kolejnych etapów tego procesu oraz omówienie współczesnej sytuacji uzdrowisk, które wcześniej przybrały określony profil terapeutyczny.

Zapraszamy do przygotowania referatów poświęconych następującym zagadnieniom:

1. Geneza i charakterystyka profesjonalizacji i medykalizacji lecznictwa uzdrowiskowego w Europie i na ziemiach polskich (1800–1850) – badania właściwości wód mineralnych, analiza klimatu, zatrudnianie lekarzy uzdrowiskowych, schematy leczenia i rehabilitacji uzdrowiskowej, regulaminy uzdrowiskowe, zasady ochrony sanitarnej przestrzeni uzdrowiskowej, kształtowanie architektury i infrastruktury uzdrowiskowej z uwzględnieniem potrzeb zdrowotnych osób chorych, niepełnosprawnych i starszych.

2. Geneza kształtowania się modelu uzdrowiska specjalistycznego (1850–1880) w kontekście zmian w standardzie medycyny klinicznej – wyłonienia się specjalizacji klinicznych (ftizjatrii, ginekologii, psychiatrii, pediatrii i in.), upowszechnienia chorób o przebiegu przewlekłym (gruźlica, kiła, schorzenia psychiczne, choroby wieku podeszłego) wywołujących trwałe skutki, upowszechnienia się idei profilaktyki i in.

3. Historia pierwszych uzdrowisk specjalistycznych w Europie w latach 1850–1880 o profilu przeciwgruźliczym, ginekologicznym, psychiatrycznym, neurologicznym, pediatrycznym, urologicznym, diabetologicznym i in. Omówienie sylwetek ich założycieli i ich koncepcji dotyczących terapii, omówienie podstawowych założeń nowej specjalizacji medycznej – balneologii i wdrażania tych założeń w praktyce funkcjonowania uzdrowisk.

4. Wpływ opracowania i wdrożenia do medycyny klinicznej standardu bakteriologii na nowe zasady funkcjonowania uzdrowisk specjalistycznych w Europie (1880–1914) – regulacje ustawowe dotyczące zasad funkcjonowania uzdrowisk, ustawodawstwo sanitarne chroniące pacjentów przez zakażeniami, zmiany w infrastrukturze i wyposażeniu uzdrowisk chroniące pacjentów przed chorobami o etiologii bakteryjnej, powstanie i rozwój specjalistycznych uzdrowisk przeciwgruźliczych izolujących pacjentów od innych klientów uzdrowisk, powstanie i rozwój zamkniętych ośrodków lecznictwa psychiatrycznego dla pacjentów dotkniętych skutkami chorób wenerycznych, powstanie ośrodków specjalistycznego leczenia gruźlicy i skutków kiły przeznaczonych dla chorych z ubogich warstw społecznych.

5. Uzdrowiska w okresie I wojny światowej (1914–1918) – leczenie ran i urazów wojennych, rehabilitacja pacjentów z uszkodzeniami narządów ruchu, niewidomych, z zaburzeniami neurologicznymi i psychologicznymi itp.

6. Uzdrowiska specjalistyczne w okresie międzywojennym (1919–1939) – rozwój ośrodków prowadzących stacjonarne leczenia gruźlicy, nowe metody terapii, ośrodków prowadzących rehabilitację inwalidów wojennych, uzdrowisk wyspecjalizowanych w rehabilitacji pediatrycznej, ginekologicznej i w obrębie wszystkich pozostałych specjalizacji klinicznych.

7. Uzdrowiska specjalistyczne w okresie II wojny światowej (1939–1945) – leczenie ran i urazów wojennych, badania i eksperymenty kliniczne prowadzone na więźniach w uzdrowiskach III Rzeszy.

8. Uzdrowiska specjalistyczne w latach 1945–1970 – rozbudowa, a następnie stopniowe ograniczanie działalności ośrodków prowadzących stacjonarne leczenie gruźlicy, rehabilitację chorych na gruźlicę i profilaktykę (prewentoria), tworzenie placówek dla chorych dotkniętych skutkami powojennej epidemii polio, funkcjonowanie uzdrowiskowego lecznictwa specjalistycznego we wszystkich specjalnościach klinicznych.

9. Uzdrowiska specjalistyczne w latach 1970–2024 – likwidacja większości uzdrowisk przeciwgruźliczych, zmiana lub rozszerzenie profilu leczniczego niektórych uzdrowisk specjalistycznych (np. dziecięcych na przeznaczone dla pacjentów we wszystkich grupach wiekowych), ograniczenie działalności lub zmiana profilu sanatoriów w uzdrowiskach specjalistycznych (zmniejszenie liczby pacjentów w wieku produkcyjnym korzystających z finansowanych przez państwo pobytów rehabilitacyjnych, wzrost liczby klientów komercyjnych korzystających z zabiegów w standardzie wellnes i spa itp.), przekształcanie się niektórych uzdrowisk specjalistycznych w miejscowości uzdrowiskowo-wczasowe lub typowo wczasowe.

10. Analiza i ocena dalszych perspektyw rozwoju uzdrowisk specjalistycznych – w kontekście zmniejszenia się liczby dzieci, wyeliminowania wielu wcześniej występujących schorzeń prowadzących do wystąpienia niepełnosprawności, wydłużenia się przeciętnej długości życia, wzrostu liczby osób starszych z różnego rodzaju niepełnosprawnościami i dysfunkcjami zdrowotnymi, wzrostu przeciętnych dochodów ludności umożliwiających wielokrotne wyjazdy do uzdrowisk w ciągu roku lub przedłużanie czasu trwania tych wyjazdów.

11. Omówienie konkretnych metod leczenia i rehabilitacji stosowanych w uzdrowiskach specjalistycznych w XIX–XXI w.

12. Omówienie narzędzi i sprzętów wykorzystywanych w leczeniu i rehabilitacji w uzdrowiskach specjalistycznych w XIX–XXI w.

Prosimy o zgłaszanie propozycji referatów poświęconych powyższym zagadnieniom do 5 kwietnia 2025 r. Przewidywany czas wygłaszania referatu wynosi 20 minut (tj. maximum 7 stron tekstu, 1600 znaków na stronie). Referaty powinny zawierać najważniejsze treści przyszłych artykułów wraz z wnioskami.

Referentów zakwalifikowanych do programu konferencji zapraszamy do przygotowania artykułów (będących rozwiniętą wersją referatów) o objętości do 35 stron tekstu, razem z przypisami i ilustracjami.

Zgłoszenia prosimy nadsyłać na dołączonym do niniejszego zaproszenia formularzu, na adres przewodniczącej komitetu naukowego i organizacyjnego konferencji prof. dr hab. Bożeny Płonki-Syroki (Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.) i sekretarza konferencji dr. Pawła Brzegowego (Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.). Zgłoszenia muszą zawierać imię i nazwisko referenta, miejsce zatrudnienia, tytuł referatu, streszczenie, adres korespondencyjny, adres uczelni i dane do faktury (jeżeli będzie potrzebna).

Publikacja, do której wspólnego przygotowania zapraszamy, ukaże się w recenzowanym wydawnictwie znajdującym się na liście Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Liczba punktów za artykuł naukowy wynosi 20.

Przewodnicząca Komitetu Organizacyjnego Konferencji

Prof. dr hab. Bożena Płonka-Syroka

Sekretarz Komitetu Organizacyjnego Konferencji

Dr Paweł Brzegowy