Dzień dobry!

Serdecznie zapraszam 17 listopada do koszalińskiego Oddziału Głównej Biblioteki Lekarskiej na spotkanie autorskie z Wojciechem Szotem, autorem książki „Panna doktór Sadowska”.

Wojciech Szot - dziennikarz, współpracuje m.in. z „Gazetą Wyborczą”, krytyk literacki, bloger, z wykształcenia kulturoznawca. Prowadzi blog „Zdaniem Szota”, na którym pisze gł. o polskiej prozie i reportażu. Jego rozmowy z pisarzami znaleźć można w podcaście pod tą samą nazwą. Chętnie prowadzi debaty na tematy literackie – zajmuje się wszystkimi gatunkami, nie zapomina o poezji i komiksie. Współpracował m.in. z Festiwalem Stolica Języka Polskiego w Szczebrzeszynie czy Festiwalem Miłosza w Krakowie.

Spotkanie rozpocznie się o godz. 17.00 w Oddziale Głównej Biblioteki Lekarskiej w Koszalinie przy ulicy Piłsudskiego 74/1. Współorganizatorem wydarzenia jest koszalińskie Koło Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich.

Opowieść o lekarce, naukowczyni, działaczce społecznej, feministce, patriotce, automobilistce, przedsiębiorczyni, lesbijce – bohaterce jednego z najgłośniejszych skandali obyczajowych międzywojennej Warszawy.

„Zarzut uprawiania miłości lesbijskiej nie jest hańbiący” – miała powiedzieć w czasie procesu Zofia Sadowska, bohaterka jednego z najgłośniejszych skandali obyczajowych międzywojennej Warszawy. O „ekscesach” w gabinecie lekarskim na Mazowieckiej 7 powstały setki artykułów, dowcipów, karykatur i piosenek kabaretowych. Brukowce oskarżały Sadowską o organizowanie lesbijskich orgii, uwodzenie pacjentek i przyczynienie się do rozpadu kilku małżeństw, a nawet o doprowadzenie do dwóch zgonów. Czy lesbijka może być lekarką? – to pytanie zadawali sobie sędziowie i członkowie izby lekarskiej.

„Panna doktór Sadowska” – pisali o niej dziennikarze. Pierwsza w Imperium Rosyjskim polska lekarka z doktoratem. Zaangażowana feministka, która poszła do Piłsudskiego upomnieć się o prawa wyborcze dla kobiet. Działaczka społeczna i naukowczyni. Ceniona przez pacjentów internistka. Niosła pomoc bieżeńcom w czasie pierwszej wojny światowej i poszkodowanym w powstaniu warszawskim. Właścicielka kopalni ropy naftowej i przedsiębiorczyni inwestująca w budowę osiedla. Automobilistka. Zawsze w męskiej marynarce, pod krawatem, w binoklach na nosie. Mówiono, że nie rozstaje się ze szpicrutą.

Zofia Sadowska przez lata walczyła o dobre imię. Wojciech Szot odtwarza mechanizmy zaszczuwania lekarki przez prasę i przywraca jej miejsce w historii.

Bardzo proszę o pomoc w rozpowszechnieniu tej informacji.

Dziękuję i pozdrawiam!